என் மனசாட்சியிடம் திருடியது

என் பெயர். "பிரகாஷ்". படித்தது "திருநெல்வேலி" யில்..வேலை "சிங்கார சென்னை" யில்.... தற்சமயம் "Tokyo" வில். "என்னை சுற்றி .. நம்மை சுற்றி.. நடந்தவை, நடப்பவை பற்றிய அலசல் .. இந்த வலைப்பதிவு...

Wednesday, December 28, 2005

ஒரு கணம் ஒரு யுகமாக

"உர்..உர்" என்று "Vibrator"ஆல் சிணுங்கியது "Mobile". "Heater" இருந்தும் போர்வையைத்தாண்டி குளிர் என்னை பந்தாடியது. 7:30 மணிஆகியும் காலைநேர இதமான தூக்கத்திற்கு மனம் ஏங்கியது. "என்னாங்க?நேரம் ஆச்சு?" என்று நாலாவது முறையாக மனைவியின் குரலில் வேண்டா வெறுப்பாக எழுந்து கொண்டேன்..

15 நிமிடத்தில் பிச்சைக்கார "Jerkin", துவைக்காத "Blazer" , அரவிந்த்சாமி "sweater" மற்றும் கூர்க்கா குல்லா, பேய் "Glouse" என்று ஒரு Mofia gang Rangeக்கு Dress செய்து.(குளுரும்ல பின்ன)..பையைத் தூக்கி கொண்டு கிளம்பினேன் Office க்கு...மனைவி செய்து கொடுத்த சப்பாத்தியின் பாதி என் வாயிலேயும், மீதி பாதியை "Jerkin" வாயிலும் போட்டு விட்டு சவைத்துக்கொண்டே "Booyyyyeeee" என்றேன்.

என் கார் Seat ( சும்மா Buildup தான்..CYCLE a சொன்னேங்க..) இன் மேல் இருந்த "பனித்துளியை" செல்லமாக தட்டி விட்டு Stand ஐ எடுத்து விட்டு பயணத்தை தொடங்கினேன்.."Jerkin" இல் இருந்த "ipod" ஐ "start" செய்தவுடன் ."நான் கட்டில் மீது கண்டேன் வெண்ணிலாஆ." என்றது....

5 நிமிட cycle பயணம், பின்னர் 3 நிமிட "நடராஜ service"..மணியை பார்த்துக்கொண்டேன்..சரியாக 7:52. எப்படியும் 7:59 ஐ பிடித்து விட
வேண்டும் என்று தீர்மானித்துக்கொண்டு விரட்டினேன் Cycleஐ. ஆச்சரியம் Road இன்று காலியாக இருந்தது.."தனிக்காட்டுராஜா" (புள்ளீ ராஜ இல்லங்க )வாக நான் மட்டும்..."என்னை கட்டிக்கொண்டு பேசும் வெண்ணிலா..." என்று உரக்க பாடிக்கொண்டே மிதித்தேன்....

இதோ..cycle stand இல் நுழைந்து விட்டேன்.... வழக்கமாக Standஇன் ஒரத்தில் இருக்கும் "பன்னீர் புஷ்பங்களை" (school ஜோடி) காணவில்லை.. பின்னர் ஒய்யாரமாய் cycleஇல் சாய்ந்து கொண்டே phoneஇல் அரட்டை அடித்து கொண்டு இருக்கும் "குட்டை பாவாடை புகழ் "சரிகாவை" யும் காணவில்லை. என் Cycle வழக்காமாய் நிறுத்தும் இடத்தில் வந்ததும் நின்று கொண்டது.

தினமும் காலை இடம் இல்லாமல் cycleஐ திணித்து சொருக வேண்டி இருக்கும் .ஆனால் இன்று வெறிச்சோடி கிடந்தது..என் Cycle எப்பொழுதும் ஒரு RedColor Heroin cycle ஓடு உரசி கொண்டு தான் நிற்க்கும்...ஆனால் இன்று அந்த Cycle ஐ காணவில்லை.. Cycleஐ நிறுத்தி விட்டு 2 அடி நடந்து திரும்பி பார்த்தேன். "தன் காதலி இல்லாததால் கவலையோடு என் Cycle Handbar ஐ திருப்பிக்கொண்டிருந்தது."

cycle standஐ விட்டு இறங்கியதும் "FamilyMart" வரும்..அங்குள்ள கடிகாரம் தான். நான் ஓட வேண்டுமா?, நடக்க வேண்டுமா? என்று திர்மானிக்கும். கடிகாரத்தை எட்டிப்பார்த்தேன். கடிகாரம் "ஓடு வேகமாக ஓடு" என்றது. நடக்கும் பாதை Railway Track க்கு பக்கதிலேயே இருப்பதால் தூரத்தில் 7:59 Trainன் வருவது தெரிந்தும, "ஓடும் வேகத்தை கணிசமாய் குறைத்து கொண்டேன்.. Staion க்குள் என் "TrainPass" முதலில் நுழைய பின்னர் நான் நுழைந்தேன்.

Station இல் கூட ஆச்சரியம். வழக்கமான கூட்டம் இல்லாமல் ஏனோ பேருக்கு அங்கும் இங்கும் மக்கள் இருந்தனர்.. "அப்ப்படா...என்று ஒரு" நிதானம் அனைவர் முகத்திலும் இருந்தது போல் தெரிந்தது.."மைதாமாவு " station ( நெஜமா அப்படி ஒரு Station இருக்குங்க..நம்புங்க) வந்ததும் உட்கார கூட இடம் கிடைத்தது என்றால் மிகவும் அதிசியம் தான்..

இன்று போல் நான் பார்த்ததே இல்லை...நினைத்துக்கொண்டேன்..பழைய கதைகளை.. "கூட்டத்தில் நிற்க கூட இடம் கிடைக்காது. "யப்ப்பா..சாமி.. போதும் டா.. கொஞ்சம் காத்தாவது வரட்டும் " என்று பொறுமிவிடுவேன். .Train ஐ விட்டு இறங்கும் போது கேக்கவே வேண்டாம்.."முந்திரிகொட்டை மாதிரி என் பை மட்டும் முன்னால் போகும்.. யாராவது இழுத்துக்கொண்டு போய்விடுவார்கள்.. நான் பின்னால் ஓட வேண்டிவரும்".. ஆனால் இன்று என் பை என்னை கட்டிப்பிடித்து சமத்தாயிருந்தது...என்னை சுற்றி யாருமே இல்லை...Train அழகாய் கிளம்பியது.

3 Trian பிடித்து எப்படியோ Office இல் நுழைந்தேன்.. .வழக்கமாக எனக்கு "ohayo gozaimasu" ( GoodMorning) சொல்லும் Receptionist "கண்ணம்மாவை" காணவில்லை... அந்த இடத்தில் தொந்தியும் தொப்பயுமாய் 40 வயது பெருசு ஒன்று இருந்தது.. நான் வெறும் கடனுக்காக தலையை மட்டும் ஆட்டினேன். என் Department ல் கூட பல தலைகளை காணவில்லை. 7:30 மணிக்கே Office வந்து எப்பொழுதும் மூக்கு உறிஞ்சுகொண்டே இருக்கும் "Punctual பரமசிவத்தயும்" காணவில்லை, வெறும் Excel ஐ மட்டும் வைத்து கொண்டு படம் காட்டும் "Sincere சிகாமணீ" யும் காணவில்லை.. எனக்கு ஆச்சரியங்கள் அடுக்.அடுக்காய் வந்தது..

என் கடையை ஆரம்பித்தேன்..."MailBox" ல் முதல் முதலாக "Meeting Advanced" என்று "சொட்டைதலை PM" இன் mail இருந்தது..open செய்தேன்... ஒட்டை English இல் "Many People New year Leave from tomorrow. Meeting advanced" என்றது அது...

எல்லாம் புரிந்தது போல் இருந்தது.. எனக்கு விடுமுறையால் சந்தோஷம்..ஆனால் என் Cycleக்கோ இனி "ஒரு கணம் ஒரு யுகமாக இருக்கக்கூடும்"...10 நாள் விடுமுறையில் தன் காதலியை பார்க்கமுடியாமல் போவதால்..

பி.கு : இன்று முதல் ஜப்பானில் பெரும்பாலான அலுவலகங்களுக்கு "புத்தாண்டு விடுமுறை" தொடங்கிவிட்டது...

அனைவருக்கும் "புத்தாண்டு நல்வாழ்த்துக்கள்"..